Πρόβες και Πρόεδροι

Φυσικά οι αντιδράσεις στις παρελάσεις έριξαν λίπασμα στα φτερά που έχουν φυτρώσει στις πλάτες μας. Δικαίως η μούτζα ενός λαρισαίου πιτσιρικά έγινε σύμβολο αντίστασης, Συνόψισε ακριβώς την αυθόρμητη αντίδραση ενός κόσμου που σε κάθε πόλη, σε κάθε πόλη, αποφάσισε να πει το δικό του ΟΧΙ. Ακόμη κι εκείνοι που δεν ήταν στο οργανωμένο κομμάτι με το πανό και την ντουντούκα μπήκαν στο χορό αμέσως μόλις έγινε αντιληπτό τι συμβαίνει. Μάτια αμήχανα στην αρχή που γυάλιζαν αμέσως μόλις καταλάβαιναν τι γινόταν. Κι ορμούσαν με τις πλάτες τους ή μ’ ένα χειροκρότημα ή μ’ ότι τέλος πάντων διέθετε η ψυχή τους να συμβάλουν στο γλέντι.
Ένα δυο σημεία νομίζω ότι πρέπει να συγκρατήσουμε:
Το πράγμα ήταν αυθόρμητο! Αυτό αποδεικνύεται εύκολα απ’το ότι σε κάθε περίπτωση τα πανό ήταν διαφορετικά, εμπνευσμένα ή στερεότυπα με διαφορετικές υπογραφές. Ηταν διαφορετική η μεθόδευση σε κάθε μέρος. Με κορυφή φυσικά τη Θεσσαλονίκη όπου εμποδίστηκε τελείως η παρέλαση, είχαμε διαφορετικές εκφράσεις του ίδιου φαινομένου, του ίδιου ΟΧΙ.

Νέα Σμύρνη
Το ΟΧΙ της ΛαΪκής Συνέλευσης

Στη Φλώρινα η παρέλαση μετετράπη σε κηδεία, στην Ξάνθη ο κόσμος έβγαζε τα παιδιά έξω από την παρέλαση, στη Νέα Σμύρνη λύκεια παρέλασαν με πανό στη θέση της σημαίας κι ηγήθηκαν μιας μεγάλης πορείας που ακολούθησε την παρέλαση. Η ΛαΪκή Συνέλευση και δύο δημοτικές κινήσεις πήραν θέση με τα πανό τους πίσω από ένα πανό λυκείου. Στο Χαλάνδρι όλος ο κόσμος ακολούθησε ένα πανό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Στη Σύρο που είχε απαγορευθεί η παρέλαση έγινε με τσαμπουκά και με έναν καταπληκτικό πανηγυρικό ενός εκπροσώπου της τοπικής ΕΛΜΕ που κατέληξε σε ένα βροντερό «Ολοι στον αγώνα»(*). Στην Αθήνα χρειάστηκαν τεράστιες αστυνομικές δυνάμεις και αρκετές φυσουνιές για να μην χαλάσει το χτένισμα της διαμαντοπούλας. Πλήθη!
Και το πιο σημαντικό: Ο κόσμος που συμμετείχε δεν είχε συνείδηση ότι το ίδιο γίνεται σ’ όλη την Ελλάδα την ίδια στιγμή. Ο καθένας ως άτομο ή ως ομάδα έδινε τον δικό του αγώνα νομίζοντας ότι είναι μια μικρή μειοψηφία που αποφάσισε να βγάλει από μέσα του τον αγωνιστικό του εαυτό. Και οποία ικανοποίηση όταν με τα τηλέφωνα στην αρχή και μετά πανηγυρικά από τα μέσα συνειδητοποιούσε ότι δεν έμεινε παρέλαση για παρέλαση όρθια. Ότι όλοι είχαν πει το ίδιο ΟΧΙ. Πολλοί! Παντού! Για πρώτη φορά παντού! Παντού οι πολιτικοί γιουχαΪστηκαν με τον ίδιο τρόπο. Είδα τον Μητροπολίτη της Ν. Σμύρνης να μαζεύει τα φουστάνια και να τρέχει από την εξέδρα των επισήμων αναρωτούμενος για την ποιότητα των συναναστροφών του. Με ποιους κάνει παρέα! Με τις αρχές της πόλης, τους αξιοσέβαστους ή με έναν εσμό που δεν χορταίνει γιούχα.
Κι άντε να πάνε σπίτια τους! Και τι θα πούνε στις γυναίκες τους! Ότι κάτι μου έτυχε κι άλλαξα σώβρακο. Κάτι έπρεπε να πούνε. Κι αρχίσανε τα του σύριζα. Ενας σ’ ένα κανάλι είπε και για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και κάποιος άλλος για αναρχικούς, Αλλά δεν μασάει πια κανείς. Γιατί καθένας μας σ’ αυτό το πανηγύρι είδε τον εαυτό του. Τον γείτονα, τον μπακάλη, την περιπτερού, τη μαμά του συμμαθητή.

Εκτονώσεις είπαν οι άπιστοι, οι αιώνιοι θωμάδες. Πρόβα λέω εγώ και δεν θα κουραστώ, Πρόβα είναι όλα για τη μεγάλη πρεμιέρα. Την πρεμιέρα του λαού που έρχεται. Κι όταν θα σηκωθεί αυτή η αυλαία δεν θα ξαναπέσει ποτέ.

Κι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας; Που γιουχαϊστηκε! Θίχτηκαν οι θεσμοί; Θίχτηκαν και κλονίστηκαν! Και αποκαθηλώθηκε από τα μυαλά όλων ένας πρόεδρος που δεν βρήκε μια φορά μια κουβέντα να πει για τα παιδιά που λιποθυμούν από την πείνα στο Πέραμα. Ο «εγγυητής της ενότητας» πήρε εντολή από την κυβέρνηση των 2850 δακρυγόνων να αποχωρήσει. Από την ίδια την Τρόϊκα.

Αλλά φεύ ο λαός δεν έσκασε. Εβαλε στη θέση του άλλον. Αμέσως! Αυτόν που είναι ο πραγματικός εγγυητής. Αυτόν που είναι το ζωντανό σύμβολο της αντίστασης. Όχι μόνο της αντίστασης του τότε. Αλλά της καθημερινής, της διαρκούς. Το Μανώλη Γλέζο. «Πρώτη φορά, μετά από 71 χρόνια, η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου πήρε το πραγματικό νόημα», είπε ο έφηβος που κατέβασε τη σημαία από την Ακρόπολη στην κατοχή. Και με την αριστοτεχνική μαεστρία του παλιού εδαϊτη κοινοβουλευτικού έθαψε τις διαμαντοπούλες από το κανάλι της «Εφημερίδος της Κυβερνήσεως» κι έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. Διαφωνώ πολιτικά μαζί του. Κι εγώ και πολύς κόσμος(**). Αλλά όλοι είπαμε, Να κάποιος που παρότι διαφωνείς μαζί του αξίζει να τον σέβεσαι, να τον έχεις πρότυπο. Την ακουρασιά του, την αβαρεμάρα του να παλεύει τόσα χρόνια για τα ιδανικά του, την πίστη στα μάτια του. Τις καταδίκες του σε θάνατο και τις επιστολές που κατεύθαναν σε κιβώτια από το παγκόσμιο κίνημα και απαιτούσαν να του δοθεί χάρη. Νάσαι καλά Μανώλη Γλέζο, Πρόεδρε ημών των εφήβων! Αμες δε γεσόμεθα πολλώ κάρονες.

Νέα Σμύρνη οι μαθητές λένε το δικό τους ΟΧΙ παρελαύνοντας με πανό
_____________
(*) απολαύστε το στο blog της αγαπημένης Κίρκης Σύρος - Κι όμως η παρέλαση έγινε

(**) και πάλι στης Κίρκης Ο κόσμος οτυ τουίτερ για το Γλέζο