Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012

Η ώρα έρχεται !



Η ώρα έρχεται! και δεν πρέπει να μας βρει απροετοίμαστους.

Ξεπεράσαμε πια τις ενοχές του «Μαζί τα φάγαμε». Ξέρουμε πια ότι δεν χρωστάμε σε κανέναν.

Αρκεί μόνο να καταθέσουμε την αλήθεια που έχουμε μέσα μας και να σταματήσουμε να είμαστε φορείς ιδεών που δεν εκφράζουν τα θέλω μας. Γιατί «τα σταυροδρόμια που ήξερα έγιναν αδιέξοδα».

Ξέρουμε βαθειά μέσα μας ότι η δύναμή μας είναι αστείρευτη και απεριόριστη.

Ακόμη κι οι άπιστοι θωμάδες, εκείνοι που λένε ότι «δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε» ξέρουν ότι αυτή τη λίγη δύναμη που έχει ο καθένας από εμάς στην ψυχή του μπορούμε να τη μεταλλάξουμε: Αρκεί να κάνουμε ένα βήμα μπροστά, ένα κλικ πιο πάνω από αυτό που είμαστε τώρα. Αρκεί να αθροίσουμε τη «λίγη» δύναμή μας με τη «λίγη» δύναμη του διπλανού μας.

Ξέρουν ακόμη κι αυτοί ότι η μόνη αποτελεσματική προστασία από τη βία των απερχομένων είναι η μαζική συμμετοχή. Αυτή τους κάνει να τρέμουν. Δεν χρειάζεται να υπάρξει νεκρός για να πυροδοτηθεί η ανατροπή. Η σπίθα είναι μέσα μας

Η δύναμη των πολλών θα γίνει καταρράκτης φωτός.

Ας αλλάξουμε επίπεδο.

Ας σταματήσουμε να γυρίζουμε το κεφάλι πίσω και με το βλέμμα στα όνειρά μας θα κουμαντάρουμε τις ζωές μας.

Στη θέση των ατέρμονων συζητήσεων που δεν μας βγάζουν πουθενά παρά μόνο αναπαράγουν τις διαφωνίες και τις αντιπαλότητές μας ας αναπτύξουμε με δική του ο καθένας πρωτοβουλία άτυπα δίκτυα αλληλεγγύης παντού.

Στη θέση των συντεχνιακών διεκδικήσεων ας οργανώσουμε καταλήψεις εργοστασίων. Ας αναδείξουμε μέσα από την αυτοδιαχείριση τις εξαιρετικές ικανότητες τις δικές μας και του διπλανού μας.

Στη θέση των κατά μέτωπον συγκρούσεων που μας στέλνουν σπίτια μας απογοητευμένους ας υιοθετήσουμε φρέσκες τεχνικές καίριων και στοχευμένων χτυπημάτων που θα μας χαρίσουν μικρές αλλά απαραίτητες νίκες για να ξανακερδίσουμε την αυτοπεποίθησή μας.

Στη θέση της ανάθεσης σε εκλεκτούς και μη εκλεκτούς ας εμπιστευτούμε ο ένας τον άλλον, ας ενηλικιωθούμε και ας αναλάβουμε την ευθύνη των ζωών μας.

Δεν χρειαζόμαστε ηγέτες.

Εγώ με εσένα μπορώ.