Κερδίσαμε ή χάσαμε;

Ξεκινώντας το ιστολόγιο μου, δουλειά που έπρεπε να την έχω κάνει εδώ και καιρό, είπα να γραψω ένα δυο πράγματα για τους λόγους που με οδήγησαν σ’αυτήν την απόφαση και άλλα τέτοια υπαρξιακά.

Ανακάλυψα όμως ότι δεν μπορώ να σκεφτώ παρά μόνον το Σύνταγμα. Δεν μπορώ να γράψω τίποτε άλλο παρά μόνον για το Σύνταγμα.

Αναφωτιέμαι κερδίσαμε ή χάσαμε; Οτι χάσαμε τη μάχη για το μεσοπρόθεσμο τη χάσαμε, Μας πιάσανε παραμαμά. Διπλό. Αλλά έχουμε δει παρτίδες να γυρνάνε 11-2 …

Κι αφού χάσαμε γιατί το χαμόγελο δεν κρυβότανε από κανέναν;

Διότι  όλοι κάναμε ένα κλικ μπροστά. Ολοι ξεπεράσαμε τον εαυτό μας κατά ένα βήμα.

• Ανθρωποι που δεν κατέβαιναν ποτέ σε διαδηλώσεις ύποπτες για φασαρίες αυτή τη φορά κατέβηκαν
• Αυτοί που έφευγαν με το πρώτο μπου γύρισαν και ξαναγύρισαν
• Αυτοί που δεν είχαν στηθεί ποτέ σε οδόφραγμα (εγώ) κουβαλούσαν τους κάδους και στήνανε οδοφράγματα και μάλιστα οργανωμένα και με σχέδιο όχι από ανάγκη.
• Κύριοι με κουστούμι και χρυσή αλυσίδα στο χέρι φώναζαν στους άλλους: Μη φεύγετε αν γυρίσουμε σπίτια μας θα μας γαμήσουνε.
• Αυτοί και, κυρίως αυτές, που άκουγαν κουκούλα και έβγαζαν φλύκταινες κυκλοφορούσαν με τη μάσκα στο κεφάλι και το ριοπάν για κονσίλερ. Αποποινικοποιήθηκε η μάσκα.

Αυτό το ριοπάν πια τί καμάρι;

Ολοι βαμμένοι να κάθονται στα καφενεία και στα ταβερνεία για μια ανάσα και καμάρωνε πιο πολύ αυτός που ήταν πιο βαμμένος. Αφού εμένα με έβγαλε την δεύτερη μέρα μετά τα επεισόδια κάποιος για φαγητό και ήταν βαμμένος γιατί είχε πέσει λάθος συναγερμός στο Σύνταγμα και όλο το βράδυ έμεινε βαμμένος στο ουζερί.

Ενα, λοιπόν,  το κλικ μπροστά και δύο,  η αλληλεγγύη,

Κλίμα ανεπανάληπτο

Φράσεις που κυριάρχησαν , κυρίως προς αγνώστους

• έλα να σε βγάλω να πάρεις μια ανάσα 
• έλα να σε ψεκάσω με μααλόξ
• έλα κάνε μια προσπάθεια σιγά – σιγά θα τα καταφέρεις 

και το δημοφιλέστατο

• μια ανάσα να πάρω και ΓΥΡΙΖΩ.

Και τρίτον:

Εκείνες τις ώρες είδα ανθρώπους που στους δημόσιους χώρους χτύπαγαν σαν χταπόδι κάτω τον πολιτικό τους «αντίπαλο» να μπαίνουνε μπροστά στον ίδιο αντίπαλο για να μην τις φάει.

Πως γλυκάνανε τα βλέμματα από εκείνη τη μέρα, Πως οι ματιές δυσπιστίας γίνανε χαμόγελα και αγκαλιές!

Γι αυτό λέω, : μάλλον κερδίσαμε!